- potrząsać
- 动摇; 摇; 摇动; 搢; 撼; 擞; 荡; 震; 震动; 震荡; 颠簸
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
potrząsać
Look at other dictionaries:
potrząsać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, potrząsaćam, potrząsaća, potrząsaćają, potrząsaćany {{/stl 8}}– potrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, potrząsaćnę, potrząsaćtrząśnie, potrząsaćtrząśnij, potrząsaćnął, potrząsaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potrząsać — szabelką zob. szabelka … Słownik frazeologiczny
potrząsnąć — Potrząsać szabelką zob. szabelka … Słownik frazeologiczny
potrząsnąć — dk Va, potrząsnąćnę, potrząsnąćtrząśniesz, potrząsnąćtrząśnij, potrząsnąćnął, potrząsnąćnęła, potrząsnąćnęli, potrząsnąćtrząśnięty, potrząsnąćnąwszy potrząsać ndk I, potrząsnąćam, potrząsnąćasz, potrząsnąćają, potrząsnąćaj, potrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
szabelka — Pobrzękiwać, potrząsać, wymachiwać itp. szabelką a) «manifestacyjnie grozić zbrojnym wystąpieniem»: Mit Polaka wymachującego szabelką odchodzi w przeszłość. Młodych ludzi charakteryzuje przede wszystkim pragmatyzm. Wprost 899/2000. b) «zachowywać … Słownik frazeologiczny
buńczucznie — buńczucznieej przysłów. od buńczuczny (tylko w zn. 1) Buńczucznie potrząsać czupryną. Zachowywać się buńczucznie … Słownik języka polskiego
grzechotka — ż III, CMs. grzechotkatce; lm D. grzechotkatek 1. «zabawka niemowlęca, zwykle w kształcie kuli z rączką, zawierająca w środku kilka drobnych kuleczek (np. ziarenek grochu) grzechoczących przy potrząsaniu» Plastikowa grzechotka. Potrząsać… … Słownik języka polskiego
grzywa — ż IV, CMs. grzywawie; lm D. grzywayw «u niektórych zwierząt: dłuższa sierść pokrywająca tylną część głowy i kark» Końska, lwia grzywa. ∆ Grzywa fali «piana powstająca na grzbiecie wzburzonej fali» przen. «o bujnej czuprynie» Potrząsać grzywą … Słownik języka polskiego
pięść — ż V, DCMs. pięśćści; lm MD. pięśćści «dłoń ze zgiętymi, skurczonymi palcami; kułak» Silna, potężna pięść. Walka, bójka na pięści. Ktoś jest mocny w pięści. Zacisnąć pięść. Bębnić pięściami w drzwi. Uderzyć, trzasnąć pięścią w stół. Bić, okładać … Słownik języka polskiego
powiewać — ndk I, powiewaćam, powiewaćasz, powiewaćają, powiewaćaj, powiewaćał 1. forma ndk czas. powiać (p.) 2. «machać, potrząsać, poruszać czymś» Powiewać chusteczką, rękawiczką na pożegnanie. Powiewać gałązką, wachlarzem dla ochłody … Słownik języka polskiego
